Hindi ako mahilig sa
horror pero nagandahan ako dito sa Midsommar. I find it creepy at disturbing.
Ang maganda sa pelikula ay depicted ang isang toxic romantic relationship ng
isang babaeng may anxiety issues na saktong may pinagdadaanang matinding pagsubok
at isang boyfriend na napipilitan na lang sa relasyon.
Sakto, may pa-fiesta 'yong
isang barkada sa Sweden. Meron din thesis barkada kaya kinuha nila ang
opportunity para may topic o case study na din. Vulnerable pa naman si Dani
(Florence Pugh) dahil nagrerecover pa sa suicide ng
kanyang kapatid na nadamay pati ang magulang nila. Kaya sumama na din siya to
divert her attention.
Ang
isang nakakaenganyo na lugar ay unti-unting naging bizarre/weird dahil kulto at
occult pala ang festival kuno na ito.
May style sa film na
ala-Kubrick meets Noe ang mga shots at cinematography sa pelikula. Ang
hinangaan ko dito ay si Florence Pugh. Mahusay niyang nagampanan ang isang
napakahirap na role na isang babaeng may anxiety at co-dependency issues.
Hanga din ako sa hindi
paggamit ng music sa mga parts na intriguing at nagdeal sa grief ni Dani pati
ang production design.
Hindi para sa lahat ang
pelikulang ito lalo't slow paced baka katulugan. May mga naglabasan sa sinehan
kalagitnaan ng movie sakto naihi ako kaya nalaman ko ang dahilan. Boring daw
kasi ang film.
Lesson sa movie:
mag-research muna regarding sa festival at lugar baka matulad sa mga tauhan ng
pelikula.
