ECHORSIS (2016)

Si Cristoph (John Lapuz) ay isang closetang baklang may negosyong nagbebenta ng mga rebulto ng mga santo. Pilit niyang itinatago ang kanyang pagkatao dahil hindi ito matatanggap ng kanyang conservative parents (Menggie Cobarrubias at Odette Khan). Isang gabi ay nakilala niya si Carlo (Alex Medina) dahil napulot ng binata ang nahulog nitong wallet. Naglakas loob si Cristoph na i-date si Carlo hanggang sa mahulog ang loob niya. Lingid sa kaalaman niya ang tunay na motibo ng binata.

Nagdedemand ng magarbong kasal ang girlfriend ni Carlo (Mich Liggayu) kaya naman ang tanging paraan na nakikita ng binata ay mamakla at lokohin at pagnakawan ang kanyang nabibiktimang bakla. Dumalaw isang beses sa bahay ni Cristoph ang mga kaibigan niya (Nicco Antonio, Bekimon at Super Sireyna Francine Garcia) na hindi nagustuhan ng ina ni Cristoph dahil bakla ang mga kaibigan niya. Kaya naman ayaw na silang Makita pang muli ng ina ni Cristoph. Ito ang nagbigay daan upang sabihin ni Cristoph na isa siyang "straight curious bottom" sa harap ng kanyang magulang. Itinakwil siya ng kanyang magulang at nagsama sina Carlo at Cristoph. Di nagtagal ang pagsasama ng dalawa dahil iniwan ng binata si Cristoph. Ang masaklap nito ay tangay ni Carlo ang 500k na pera ni Cristoph na ibibigay daw ng binata sa kanyang ama pati ang refrigerator. Dahil dito ay ilang beses nagpakamatay si Cristoph. Sa huli ay namatay si Cristoph.

Samantala, si Nick (Kean Cipriano) ay eksperto sa exorcism. Nababagabag siya dahil binibisita siya ng kalabang demonyo. Nasaksihan niya din ang hindi maayos na pagtrato ng kapwa niya pari sa mga bakla.

Sa bisperas ng kasal ni Carlo ay sinaniban siya ng baklang ispiritu na siyang dahilan ng pagbabago sa kanyang kilos at pananalitang gumagamit ng gay lingo. Kaya naman si aling Zola (Ruby Ruiz) ay humingi ng tulong kay Nick. Muling nagbalik ang dating feelings ni Nick kay Carlo. May lihim palang pagtingin si Nick kay Carlo mula pa noong bata pa sila.
Paano lalabanan ni Nick ang kalaban? Makakaalis ba ang ispiritu kay Carlo? Matutuloy pa ba ang kasal ni Carlo? Malalaman kaya ang lihim ni Nick?

LGBT-themed ang pelikula kaya tinalakay nito ang mga sumusunod:
1. Diskriminasyon sa pamilya ng mga bakla.
2. Diskriminasyon sa loob ng simbahan sa mga paring bakla at mga nanunungkulan rin sa simbahan na mga bakla.

Maraming ginamit na references ang pelikula tulad ng THE EXORCIST (1973) sa exorcism scenes ni Father Nick at Kiray ala-Regan (Linda Blair) kahit yung exorcism scene ni Father Nick kay Carlo, ZOMBADINGS: PATAYIN SA SHOKOT SI REMINGTON (2011) sa dream sequence na pinalibutan ng mga lalaking ang gaganda ng katawan si Father Nick ay may pagkakapareha sa eksena ng Zombadings kung saan ay sinayawan din si Remington (Martin Escudero) at Roderick Paulate at THE MATRIX sa levitation scene nila Chokoleit at Kean.

Impressed ako kay Kean Cipriano sa pelikulang ito dahil magaling ang portrayal niya ng isang sexually-repressed gay priest na nag-exorcist. Sa taong 2016, dalawang gay characters ang ginampanan niya na. Una itong sa ECHORSIS. Pangalawa sa THAT THING CALLED TANGA NA. Going back, I find unique ang character ni Kean as Father Nick. Ang mahusay kay Kean ay nakuha niya yung mannerisms, gestures at how the character speaks.Interesting ang story ng character ni Kean. I'm hoping na mabigyan ng mas malawak na story si Father Nick kasi naging interested ako sa story niya at character niya. O kaya separate movie para sa kanya.

Nakakatuwa din si Alex Medina. Believable siya as hustler na later ay sinaniban ng dalawang bakla. Nakakatuwa siyang magsalita ng gay lingo sa part na sinaniban na siya. I believe challenging ito sa part niya pero in fairness enjoy siya.

Kung sa mga dating pelikula ni John Lapus na loud at flamboyant siya. This time serious siya as closeted homosexual na napanindigan naman niya.


Habang pinapanood ko itong pelikula, somewhat ay reminiscent ito sa ilan sa mga horror comedies ng Regal Films noong 80's. May pagka-smorgasboard ang datingan. Maraming gustong ihain sa harap mo. Maraming gustong sabihin. Tedious at exhausting siya panoorin. Hindi ko magustuhan ang eksenang nag-showdown pa sina Chokoleit at John Lapus then sinaksak ni Alex Medina ang sarili para mapaalis ang dalawang ispiritu. Ewan. Kung sana ay tumutok ang story kay father Nick ay baka mas naging interesting pa ang pelikula. 

BALANGIGA: HOWLING WILDERNESS (2017, QCinema)

Ilang beses rin naging tema ng pelikulang Pilipino ang Filipino-American War. Nariyan ang pelikulang "Amigo" noong 2010 kasama sina Joel Torre, John Arcilla at Dane De Haan mula sa direksyon ng independent filmmaker na si John Sayles. 

Sa pelikulang "Balangiga: Howling Wilderness", tinalakay ni Khavn Dela

Cruz ang utos ni Heneral Jacob Smith noong 1901 na maging howling wilderness ang Balangiga, Samar. Mas kilala ito bilang "Balangiga Massacre" sa ating kasaysayan.

 Ito ay para hanapin at kitlin ng mga sundalong Amerikano ang mga Waray mapa-bata man o matanda bilang pagganti sa kanilang unang pagkatalo. 

Sa pelikulang ito ay masasaksihan ang batang si Kulas (Justine Samson) habang tumatakas kasama ang kanyang lolo (Pio Del Rio) sa paghihiganti ng mga sundalong Amerikano. Magkasama silang dalawa upang puntahan ang isang lugar na pinaniniwalaan ng lolo na maaaring sila'y ligtas o maaari'y maging katapusan nila. Kasama ang sanggol na pinangalanan nilang "Bola" (Warren Tuano) na natagpuan nila at tanging nakaligtas sa isang operasyon ng militar ay haharapin nila ang mga pagsubok pati ang masakit at nakakapangilabot na eksena ng digmaan.

Kakaiba talaga ang istilo sa paggawa ni Khavn ng pelikula kahit sa mga nauna niyang likha. Sumasang-ayon ako sa mga kapwa ko reviewer na ang "Balangiga: Howling Wilderness" ang kanyang accessible film. 

Tunay na mahusay si Justine Samson dahil kinaya ng bata ang direksyon sa pelikula at kabigatan ng kwento nito. Kaya deserving ang pagkapanalo niyang Best Actor. Magaling din si Warren Tuano dahil kahit bata ito ay napasunod siya ng direktor. Deserving din si Pio Del Rio sa kanyang Best Supporting Actor win. Ipinakita na ang kanyang katandaan na hindi balakid upang itakas ang kanyang apo. Hanga din naman ako kay Khavn kung paano niya napasunod ang batang sina Justine at Warren sa direksyon dahil hindi madaling mag-direk ng bata. 

May feels na parang Russian film na Come and See (1985) ang pelikula dahil sa horrors of war na pinakita rito. May pagkakahalintulad sina Florya at Kulas dahil parehas silang nasa murang edad na masaksihan ang digmaan. Parehas ding nag-iwan ng pait sa kanilang alaala at emosyon ang kanilang nakita sa paligid. Dahil ito ay likha ni Khavn, mapapansin ang weird at surreal style na may pagka-allegorical. Sa pagkaweird at surreal ng pelikula ay parang nanonood ako ng pinaghalong Ingmar Bergman at Luis Buñuel na pelikula.

Nagandahan ako sa pelikula pero para sa akin unnecessary ang mga eksena ng ‎blasphemy at bestiality. Kung kaya namang gawan pa ng ibang paraan ang paglagay ng allegory at symbolism sa pelikula  tulad ng nais na ipahayag na simbolismo na pakiramdam ng bida ay walang Diyos at itinuring silang hayop ng mga dayuhan. Hindi kailangang mag-mukhang kabastos-bastos o magkaroon pa ng bestiality scene bagkus sapat na nga na makita ang violence ng bata na nagbibigay ng ideya sa kanya na hindi biro ang sitwasyon pag giyera.