THE PANTI SISTERS

"Hindi ba dapat maging mabuting tao muna kesa maging tunay na babae." - Samuel Panti (Christian Bables)

Mas gusto ko ito kesa Die Beautiful (2016) at Born Beautiful (2019) kahit pa may kanya-kanyang isyu na tinatalakay sa bawat pelikula. ENERGETIC at ENTERTAINING ang pelikula. Kumbaga, ang pagkagusto ko dito ay pantay sa Ang Dalawang Mrs. Reyes (2018). 

Isang Tricia at Dalawang Barbs in one movie. Pagsamahin pa naman ang tatlong magagaling na aktor ng ating henerasyon kaya riot talaga sa katatawanan. 

Sa kanilang tatlo, stand out si Christian Bables. Nakakatawa ang style niya na mala-Vice Ganda. Sa pagpili ng damit, kilos at pananalita talaga namang Vice kung Vice ang peg pero sympre dahil Christian Bables yan sure fire ang performance.

Mas gusto ko si Paolo Ballesteros dito kesa Die Beautiful. Sa Die Beautiful naman kasi parang MMK. Dito sa pelikula, mas evident ang comedic abilities ni Paolo.

Cute ni Martin Del Rosario as demi-girl Daniel na sa bandang huli ay *spoiler alert*. Panoorin nyo na lang po. Babaeng babae si Martin dito na parang extension ng Barbs role niya sa Die Beautiful. 

(IMO, kung Best Actor dapat si Christian Bables talaga nanalo. Magaling naman silang 3 though Christian ftw!)

Kitang kita ang iba ibang atake ng mga aktor sa bawat role. Para sa akin, interesting ang back stories nilang 3.

Si Joross Gamboa akala ko naligaw from Ang Dalawang Mrs. Reyes at Deadma Walking. 

Basta, no dull moments itong pelikula. Laugh out loud. Ito ata ang pangatlong pelikulang Pilipino na comedy na malakas tawanan ng mga tao na nanood ako sa sinehan after Ang Tanging Ina (2003) at Patay na si Hesus (2016).

Pinakanatawa kami ng bff ko sa mata-mata acting nila Rosanna Roces as Vilma at Carmi Martin as Nora na reference sa Ishmael Bernal classic na "Ikaw ay Akin" (1978) na kami lang ni bff ang nagkaintindihan kaya natawa ang nasa likuran namin kasi magkasabay kami ni bff na nagkatinginan at napalakas ang boses na "Ikaw ay Akin".

Panalo din si Via Antonio as Chiqui. Dati napanood ko siya sa "Silent Soprano" (2008) musical play sa UP. Nagagalingan na ako sa kanya noon pa.

Regarding John Arcilla, magaling din siya kaso ang character niya eh stereotype-ish na tatay na hindi matanggap ang anak na mga bakla.

May mga pasundot na isyu tulad ng same-sex marriage, gender equality, pagtatanong sa Diyos dito sa pelikula na asahan na dahil LGBT movie ito.

Final judgment: Kay bff, okay naman ang pelikula.

IMO, enjoy at fave ko siya na PPP film this year so far. Pwera na lang if makapanood pa ako kasi naman hindi na kaya ng budget. Support pa more sa Philippine Cinema. 

Parehas kami ni bff na sulit panood namin sa pelikulang ito.